وَاسْأَلْهُمْ عَنِ الْقَرْيَةِ الَّتِي كَانَتْ حَاضِرَةَ الْبَحْرِ إِذْ يَعْدُونَ فِي السَّبْتِ إِذْ تَأْتِيهِمْ حِيتَانُهُمْ يَوْمَ سَبْتِهِمْ شُرَّعًا وَيَوْمَ لَا يَسْبِتُونَ لَا تَأْتِيهِمْ كَذَلِكَ نَبْلُوهُم بِمَا كَانُوا يَفْسُقُونَ
و از آنان [=یهودیان معاصر پیامبر اسلام] درباره [ساکنان یهودی] آن شهر ساحلی بپرس، آنگاه که [از حکم تورات در تعطیل کار] در روز شنبه سرپیچی می‌کردند، آن زمان که ماهیان منطقه آنان [با تشخیص غریزی از تعطیل طولانی مدّت ماهیگیری در روز شنبه] آن روز بر آنها آشکار می‌شدند و روزهائی که تعطیل نمی‌کردند [به سطح آب] نمی‌آمدند. بدین‌سان آنها را با حرمت‌شکنی مستمرشان 220 می‌آزمودیم.
220- معنای «فسق»، خروج از حریم و حدود و نظاماتی است که خدا مقرّر کرده و نوعی عصیان و قانون‌شکنی و دریدن پرده و پوسته محافظ محسوب می‌شود. فسقِ ابلیس، خارج شدن از صف سجده کنندگان و نقض امر الهی بود.
در ضمن معنای «سَبْتِ» تعطیل است. همان طور که قرآن خوابِ شب را عامل تعطیل کار و تلاش روزانه (سُبات) نامیده است (فرقان 47 (25:47) و نبأ 9 (78:9) ). حکم توراتی تعطیل روز شنبه برای همین بود تا یهودیانِ مال دوست و منفعت طلب، حداقل هفته‌ای یکروز را تعطیل کرده و به امور عبادی یا اجتماعی برسند و از پیله شخصی منافع فردی بیرون بیایند.