وَقَطَّعْنَاهُمْ فِي الْأَرْضِ أُمَمًا مِّنْهُمُ الصَّالِحُونَ وَمِنْهُمْ دُونَ ذَلِكَ وَبَلَوْنَاهُم بِالْحَسَنَاتِ وَالسَّيِّئَاتِ لَعَلَّهُمْ يَرْجِعُونَ
و آنها را در زمین گروه‌هائی پراکنده ساختیم 226 [=به دلیل اختلافشان آواره شدند]. برخی از آنها صالح [=شایسته] و برخی ناشایسته‌اند؛ و آنها را به [انواع] خوبی‌ها و بدی‌ها [=شرایط راحت و دشوار روزگار] آزمودیم تا [با عبرت‌گیری از عواقب اعمال‌شان، به حق] بازگردند.
226- تاریخ این قوم گواه روشنی از آوارگی و پراکندگی درمیان ملل و اقوام دیگر است که هر چند صباحی به دلیل دنیاپرستی و مال اندوزی متجاوزانه مورد انتقام ملل میزبان یا همسایگان قرار گرفته‌اند. هرچند سرانجام با غصبِ سرزمین فلسطین و بیرون راندن ساکنین آن، اسکان و اقتداری یافته‌اند، اما با وجود تکیه‌شان به قدرت‌های زمانه و تسلطشان بر منابع ثروت و قدرت و همچنین بر علم و اطلاعات و رسانه‌های جمعی، نمی‌توانند در بلند مدت به شیوه‌های ناحق و ستمگرانه ادامه دهند.