خُذِ الْعَفْوَ وَأْمُرْ بِالْعُرْفِ وَأَعْرِضْ عَنِ الْجَاهِلِينَ
ـ [با این حال، شیوه] عفو را در پیش گیر و به عُرف [=ارزشهای معروف و شناخته شده برای همگان] دعوت کن 257 و از جاهلان، روی بگردان [=با آنان درگیر مشو]. 258
257- به پاورقی 192 همین سوره (7:145) رجوع شود. درضمن امر کردن به عُرف، در حالی که ممکن بود امر به شرع، دین، عبادت و... باشد، میرساند مردم را به چیزی باید فراخواند که به آن معرفت پیدا کرده و پذیرفته باشند و این کمال منزلتی است که خداوند در کتابش برای بندگان قائل شده تا کسی آنها را به تقلید و انجام کاری ندانسته مجبور نکند.
258- معنای اعراض روی گرداندن از اشخاص است، اما وقتی با حرف اضافه «عن» آمده باشد، معنای معترض نشدن و رها کردن طرف مقابل به حال خود دارد. همچنانکه در آیه 95 سوره توبه (9:95) آمده است: «منافقان، هنگامی که از جهاد برگشتید شما را سوگند میدهند تا از آنان «اعراض» کنید، پس اعراض کنید...» (سَیَحْلِفُونَ بِاللهِ لَکُمْ إِذَا انْقَلَبْتُمْ إِلَیْهِمْ لِتُعْرِضُوا عَنْهُمْ فَأَعْرِضُوا عَنْهُمْ) اعراض کردن در این موارد ترک مذمّت و انتقاد است.