كِتَابٌ أُنزِلَ إِلَيْكَ فَلَا يَكُن فِي صَدْرِكَ حَرَجٌ مِّنْهُ لِتُنذِرَ بِهِ وَذِكْرَى لِلْمُؤْمِنِينَ
ـ [این] کتابی است که بر تو نازل شده تا بدان [مشرکان را] هشدار دهی؛ و پندی است برای مؤمنین، پس سینه‌ات [از انکار کافران] تنگ نشود. 3
3- «حرج» به محدودیت و تنگنائی گفته می‌شود که شخص را به زحمت و دردسر می‌اندازد و نوعی سخت‌گیری و تکلیف شاق به شمار می‌رود.
جمله «فَلا یَکُنْ فِی صَدْرِکَ حَرَجٌ مِنْهُ»، ظاهراً پرانتز و جمله معترضه‌ای است که در وسط آیه (به جای آخر آن) آمده تا تأکید گردد قرار نیست پیامبر خود را برای ابلاغ قرآن به رنج و سختی بیندازد و از انکار مخالفان دلتنگ گردد. اما در ترجمه فارسی برای روانی مطلب این جمله در انتها آورده شده است. آیه دوم سوره طه نیز همین مسئله را به پیامبر تذکر می‌دهد که ما قرآن را نفرستادیم تا خود را به مشقّت اندازی.