وَإِخْوَانُهُمْ يَمُدُّونَهُمْ فِي الْغَيِّ ثُمَّ لَا يُقْصِرُونَ
و [اما، شیطان صفتانِ تفرقه افکن و دو به هم زن،] برادران [بی تقوای] خود را [در تحریک به انتقام جوئی] به گمراهی می‌کشند و [در این کشمکش] کوتاه هم نمی‌آیند. 262
262- کوتاه نیامدن‌ها معمولا از نگرانی دست پیش گرفتن طرف مقابل و احساس مغلوب شدن در جدل ناشی می‌شود و کمتر به خراب شدن پُل‌های پشت سر و عواقب شدت گرفتن مشاجره و توهین‌آمیزتر شدن سخنان رد و بدل شده عنایت می‌شود.