وَاذْكُر رَّبَّكَ فِي نَفْسِكَ تَضَرُّعًا وَخِيفَةً وَدُونَ الْجَهْرِ مِنَ الْقَـوْلِ بِالْغُدُوِّ وَالْآصَالِ وَلَا تَكُن مِّنَ الْغَافِلِينَ

و پروردگارت را بامدادان و شامگاهان در درون خویش به [حال] تضرّع 265 و بیم [از عواقب اعمال خود]، بی آنکه سخن خویش را [برای ریاکاری] آشکار کنی، بخوان 266 و از غافلان مباش.