قُلْ مَنْ حَرَّمَ زِينَةَ اللَّهِ الَّتِي أَخْرَجَ لِعِبَادِهِ وَالطَّيِّبَاتِ مِنَ الرِّزْقِ قُلْ هِيَ لِلَّذِينَ آمَنُوا فِي الْحَيَاةِ الدُّنْيَا خَالِصَةً يَوْمَ الْقِيَامَةِ كَذَلِكَ نُفَصِّلُ الْآيَاتِ لِقَوْمٍ يَعْلَمُونَ
بگو: چه کسی زینتی را که خدا برای بندگانش [از زمین و دریا] خارج کرده 39 و [نیز] روزی‌های پاک را حرام کرده [=فتوای حرام بودن آنها را صادر کرده] است؟ بگو: این [زینت‌ها و نعمات] در زندگی دنیا برای مؤمنان [مجاز و روا،] و در آخرت ویژه آنان است. این چنین آیات خود را برای مردمی که [حقایق را] می‌دانند به وضوح بیان می‌کنیم. 40
39- همچنانکه طلا و نقره و لعل و جواهر از زمین و مروارید و مرجان از دریا استخراج می‌شود.
40- تفصیل دادن آیات، در مقابل مجمل و مختصر بیان کردن آن است. تفصیل آیات از جانب خدا، با کلی‌گوئی‌های فلسفی و تشبیهات غلوآمیز ادبی فرق بسیار دارد. تفصیل از ریشه «فَصَلَ»، دلالت بر جدائی و استقلال اجزاء می‌کند، همچون دوربینی که تصاویر دقیق بر می‌دارد و جزئیات موی و خطوط پوست را نشان می‌دهد.