وَإِذَا صُرِفَتْ أَبْصَارُهُمْ تِلْقَاءَ أَصْحَابِ النَّارِ قَالُوا رَبَّنَا لَا تَجْعَلْنَا مَعَ الْقَوْمِ الظَّالِـمِينَ

و چون [امیدوار به بهشت] چشم‌شان [از اصحاب اعراف] به دوزخیان بیفتد، [بیمناکانه به دعا] گویند: پروردگارا! ما را در گروه ستمگران قرار مده. 67

67- دو عامل نجات «خوف و طمع» (بیم و امید) را که قرآن به دفعات (در: اعراف 56 (7:56) ، رعد 12 (13:12) ، روم 24 (30:24) و سجده 16 (32:16) ) توصیه کرده است، در این آیه مشاهده می‌کنیم؛ در آیه 46 طمع امیدوارانه آنها به دخول در بهشت و در آیه 47 بیم‌شان را از دخول در جهنم، هنگامی که دوزخیان را می‌بینند، به تصویر کشیده است.