73- به بازی و بیهودگی گرفتن دین و مغرور به دنیای گذرا شدن، به آداب و تشریفات و ظواهر دین بسنده کردن و غفلت از عظمت آخرت و حیات ابدی و بهشت و دوزخ جاوید است. آیه 70 سوره انعام (6:70) نیز در همین موضوع است: «وَذَرِ الَّذِینَ اتَّخَذُوا دِینَهُمْ لَعِبًا وَلَهْوًا وَغَرَّتْهُمُ الْحَیَاهُ الدُّنْیَا...».
74- بدیهی است خدا کسی یا چیزی را فراموش نمی‌کند، ارتباط با خدا امری دو سویه است، کسی که از خورشید رحمت بگریزد، از نور و گرمای آن محروم می‌شود، این محرومیت نتیجه‌ای طبیعی است. ضمیر جمع آوردن «نَنْسَاهُمْ» دخالت نظامات خدائی و عمل خود شخص را در برمی‌گیرد. به تصریح قرآن، علمای دینی که آیات خدا را به بهای اندکی می‌فروشند و دین را دکان دنیا می‌کنند، در روز قیامت خدا کلامی با آنها سخن نمی‌گوید و نگاهی به آنها نمی‌کند و تزکیه‌شان نیز نمی‌کند: بقره 174 (2:174) - «إِنَّ الَّذِینَ یَکْتُمُونَ مَا أَنْزَلَ اللهُ مِنَ الْکِتَابِ وَیَشْتَرُونَ بِهِ ثَمَنًا قَلِیلاً أُولَئِکَ مَا یَأْکُلُونَ فِی بُطُونِهِمْ إِلَّا النَّارَ وَلا یُکَلِّمُهُمُ اللهُ یَوْمَ الْقِیَامَهِ وَلا یُزَکِّیهِمْ وَلَهُمْ عَذَابٌ أَلِیمٌ»، آل‌عمران 77 (3:77) - «إِنَّ الَّذِینَ یَشْتَرُونَ بِعَهْدِ اللهِ وَأَیْمَانِهِمْ ثَمَنًا قَلِیلاً أُولَئِکَ لا خَلَاقَ لَهُمْ فِی الْآخِرَهِ وَلا یُکَلِّمُهُمُ اللهُ وَلا یَنْظُرُ إِلَیْهِمْ یَوْمَ الْقِیَامَهِ وَلا یُزَکِّیهِمْ وَلَهُمْ عَذَابٌ أَلِیمٌ». منظور از نسیان بی‌اعتنائی است.