وَإِلَى عَادٍ أَخَاهُمْ هُودًا قَالَ يَاقَوْمِ اعْبُدُوا اللَّهَ مَا لَكُم مِّنْ إِلَهٍ غَيْرُهُ أَفَلَا تَتَّقُونَ
و به سوی قوم عاد برادرشان هود را [فرستادیم]؛ 95 گفت: ای قوم من [=همشهریانم]، خدای یکتائی را بندگی کنید که معبودی برای شما جز او نیست، آیا [از خطاکاری] پرهیز نمیکنید؟
95- به کار بردن عنوان «برادر» در اینجا، برای نشان دادن موضع برادرانه و خیرخواهانه هود نسبت به همشهریانش بود تا تأکید کند او برای سلطهجوئی بر آنها و ریاستطلبی و مالاندوزی تلاش نمیکند.