وَلُوطًا إِذْ قَالَ لِقَوْمِهِ أَتَأْتُونَ الْفَاحِشَةَ مَا سَبَقَكُم بِهَا مِنْ أَحَدٍ مِّنَ الْعَالَـمِينَ
و لوط را [به رسالت فرستادیم]، آنگاه که به قومش گفت: چرا مرتکب کار زشتی می‌شوید که احدی از جهانیان در چنین کاری از شما پیشی نگرفته است؟ 112
112- چنین گفته شده است که گویا قوم لوط اولین مردمانی بودند که به چنین کار شنیعی دست زدند و این امر سابقه‌ای در ملل دیگر نداشته است، ولی در این آیه مسئله «سبقت» را مطرح ساخته که معنای پیشی گرفتن در آن نهفته است. چه بسا بتوان گفت تمایل یا اقدام به این کار به صورت نادر و پنهان در برخی جوامع پیشین وجود داشته، ولی انجام علنی و آشکار آن، با جسارت و تجاوز به زور، بی‌سابقه در تاریخ بوده است (والله اعلم).
درضمن سه پیامبر پیشین (نوح، هود، صالح)، همچنین پیامبر بعد از لوط (شعیب)، تماماً با تأکید بر توحید در عبادت آغاز به رسالت کرده‌اند، ولی در این سوره لوط از همان آغاز سراغ انحراف اخلاقی آنان در همجنس گرائی رفته است. ظاهراً در بقیه سوره‌هائی که از این پیامبر ذکری به میان آمده است، گوئی تأکید بر توحید عبادی، تحت الشعاع تذکر به انحراف بی‌سابقه آنان قرار گرفته است (والله اعلم). گویا تنها آدمیان‌اند که به نیروی تخیل و تصورات ذهنی ممکن است در تمایلات جنسی خود در طول زمان انحراف پدید آورند!