113- اسراف تنها زیاده‌روی در بذل مال و خرید و خوراک نیست، هرگونه افراط یا تفریط و خروج از مرز اعتدال و میانه، اسراف محسوب می‌شود. ایمان به خدا، همان تعادل است و ناباوری و اعراض از یاد او، اسراف محسوب می‌شود (طه 127)، از این نظر اقوام انکار‌کنندهِ دعوت پیامبران مسرف شمرده شده‌اند (غافر 28 (40:28) و 34 (40:34) و 43 (40:43) ، یس 19 (36:19) ، انبیاء 9 (21:9) ، ذاریات 34 (51:34) ). به این ترتیب، هم زیاده‌روی در خرج و خوراک اسراف است، هم انحراف در غرایز جنسی؛ مثل قوم لوط (اعراف 71 (7:71) )، همچنین در ناشکری نعمت (یونس 12 (10:12) )، تمامیت‌طلبی، سلطه‌گری و انکار حق.
پیروان پیامبران نیز، همچون بنی‌اسرائیل، اسراف کردند (مائده 32 (5:32) ) و اصولا این دعای مؤمنین راستین است که: بارخدایا، گناهان ما و اسراف در امورمان را ببخش... آل عمران 147 (3:147) - رَبَّنَا اغْفِرْ لَنَا ذُنُوبَنَا وَإِسْرَافَنَا فِی أَمْرِنَا وَثَبِّتْ أَقْدَامَنَا وَانْصُرْنَا عَلَی الْقَوْمِ الْکَافِرِینَ.