124- این استثناء، دیدگاه توحیدی شعیب و همراهان او را نشان می‌دهد که اراده و تصمیم خود برای این پایداری را کافی نمی‌دیدند و می‌دانستند جریان امور یکسره به دست خداست. پیامبران هرگز وعده انجام کاری نمی‌دادند جز آنکه مشروط به مشیت خدا کنند. ر ک به: کهف 24 (18:24) و 69 (18:69) ، صافات 102 (37:102) .
اسمعیل نیز وقتی ابراهیم گفت: پسرکم، من در خواب می‌بینم که تو را سر می‌بُرم، گفت: پدر جان، آنچه مأموری بکن! به زودی مرا «اگر خدا بخواهد» از صابرین خواهی یافت (کهف 69 (18:69) و صافات 102 (37:102) )! شعیب نیز به فرزندانش گفت: برای یافتن یوسف به مصر وارد شوید «اگر خدا بخواهد» در امنیت خواهید بود (یوسف 99 (12:99) )؛ موسی نیز به پدر همسرش گفت: «اگر خدا بخواهد» مرا از صالحین خواهی یافت (قصص 27 (28:27) ).
125- واژه مناسب برای داوری، همان «حکم» است که همواره در قرآن، در قضاوت میان بندگان در روز قیامت به کار رفته است، در مواردی نیز واژه فتح، که معنای پیروزی و گشودن گره (مخالف و دشمن) دارد، جایگزین کلمه حکم شده و برخی پیامبران در مشکلاتی که با منکران داشتند، خدا را با جمله: «رَبَّنَا افْتَحْ بَیْنَنَا وَبَیْنَ قَوْمِنَا بِالْحَقِّ» ندا می‌کردند (اعراف 89 (7:89) ، شعراء 118 (26:118) ).
نام نیکوی فتاح که منحصراً در آیه 26 سوره سبا در وصف خدا آمده است (به غیر از «خیر الفاتحین» در آیه 7 سوره اعراف (7:7) )، دلالت بر گره‌گشائی خدا و پیروز ساختن مؤمنان می‌کند. در ضمن روز قیامت را نیز قرآن، به همین دلیل، «یوم الفتح» نامیده است (سجده 28 (32:28) و 29).