وَلَوْ أَنَّ أَهْلَ الْقُرَى آمَنُوا وَاتَّقَوْا لَفَتَحْنَا عَلَيْهِم بَرَكَاتٍ مِّنَ السَّمَاءِ وَالْأَرْضِ وَلَكِن كَذَّبُوا فَأَخَذْنَاهُم بِمَا كَانُوا يَكْسِبُونَ

اگر مردم [آن] شهرها ایمان می‌آوردند و [از ارتکاب گناه] پروا پیشه می‌کردند، حتماً [درهای] برکاتی از آسمان و زمین بر آنها می‌گشودیم، ولی [پیام‌های هدایتی ما را] دروغ شمردند، پس به عواقب آنچه همواره می‌کردند [=دستاورد یک عمر غرور و غفلت] گرفتارشان کردیم.

اگر مردم [آن] شهرها ایمان می‌آوردند و [از ارتکاب گناه] پروا پیشه می‌کردند، حتماً [درهای] برکاتی از آسمان و زمین بر آنها می‌گشودیم، ولی [پیام‌های هدایتی ما را] دروغ شمردند، پس به عواقب آنچه همواره می‌کردند [=دستاورد یک عمر غرور و غفلت] گرفتارشان کردیم.