أَفَأَمِنُوا مَكْرَ اللَّهِ فَلَا يَأْمَنُ مَكْرَ اللَّهِ إِلَّا الْقَوْمُ الْخَاسِرُونَ
آیا پس [از تجربه اقوام به هلاکت رسیده] از مکر خدا 131 [در سیستم مقابله کننده با ستم و انحراف] احساس ایمنی می‌کنند؟ حال آنکه جز مردمان خسران دیده [=سرمایه عمر باخته] کسی از مکر خدا احساس ایمنی نمی‌کند.
131- «مکر» همان چاره‌جوئی‌ها و تدابیری است که برای مقابله با دشمن یا حل مشکلات به کاربرده می‌شود. این صفت از بُعد مثبت، به خدا نیز (به دلیل نظاماتش در مقابله و دفع و طرد عوامل ضد حق) اطلاق می‌گردد، ولی خدا «خیر الماکرین» است. اما مکر تبه‌کاران در نظام حق‌مدارِ عالم منفی است و به خودشان برمی‌گردد.