20 - «نَشَرَ»، باز شدن و گسترش یافتن است، همچون کُدها و رموزی که قابلیت بسط و گسترش و تبدیل به کتاب یا کتاب‌هایی را دارند، گفتار و کردار آدمی، که در حافظه سلولی او محفوظ می‌ماند، در روز رستاخیز اطلاعات خود را باز و عرضه می‌کند. به تعبیر قرآن، در آن روز اعمال بندگان آشکار و عیان می‌گردد و چیزی بر خدا مخفی نمی‌ماند [غافر 16 (40:16) و ابراهیم 21 (14:21) ]. کلمات: انتشار، منتشر، ناشر و منشور نیز از همین ریشه هستند. روز را هم به دلیل بیدار شدن موجودات از خواب شبانه، نشور نامیده است. فرقان 47 (25:47) - «...وَجَعَلَ النَّهَارَ نُشُورًا». همچنین روز قیامت را که بیدار شدن و رستاخیز پس از مرگ است [ملک 15 (67:15) ، فرقان 3 (25:3) و 40 (25:40) ] و چنین است زنده شدن طبیعت در بهاران فاطر 9 (35:9) - «...فَأَحْیَیْنَا بِهِ الْأَرْضَ بَعْدَ مَوْتِهَا کَذَلِکَ النُّشُور».