:
ضَاحِكَةٌ مُّسْتَبْشِرَةٌ
خندان و نویدبخش.36
36 - «مُسْتَبْشِرَه»، اسم فاعل از مصدر بشارت، در باب استفعال دلالت بر طلب شادی و یافتن چیزی شادیآور میکند. آنان خندان از امید به آینده و منتظر و مستبشر بشارتهای بهشتاند.