37 - «غَبَرَه» همچون غباری است که بر چیزی می‌نشیند و آن را تیره و تار می‌کند. معنای مجازی آن، که مورد نظر این آیه است، همان زنگارها، پرده‌ها و حجاب‌هایی است که در دنیا بر دل منکران می‌نشیند و آینه دلشان را از انعکاس نور هدایت تیره و تار می‌کند. مشابه این تعبیر را در قیامه 24 (75:24) - «وَوُجُوهٌ یَوْمَئِذٍ بَاسِرَهٌ»، و آل‌عمران 106 (3:106) - «یَوْمَ تَبْیَضُّ وُجُوهٌ وَتَسْوَدُّ وُجُوهٌ» می‌یابید.