38 - «تَرْهَقُهَا» از رَهَقَ [پوشاندن و فرا گرفتن]، دلالت بر ملحق شدن آثار عمل و عواقب آن بر تبه‌کاران می‌کند، اما نیکوکاران را تیرگی و ذلت وجوهشان را نمی‌پوشاند یونس 26 (10:26) - «... وَلا یَرْهَقُ وُجُوهَهُمْ قَتَرٌ وَلا ذِلَّهٌ...».
«قَتَرَهٌ» دود غلیظ، سیاهی و بوی سوختگی غذاست. گفته می‌شود غبار از آسمان و قتره از زمین ناشی می‌شود.