وَإِذَا الْجَنَّةُ أُزْلِفَتْ
و آنگاه که بهشت نزدیک آورده شود،14
14 - «أُزْلِفَتْ» فعل مجهول از زَلف [نزدیک شدن و تقرّب] است. تصوّر انسانها این است که بهشت مکانی است و شایستگان به آن وارد میشوند، اما آیاتی از قرآن مفهوم تازهای از این امر را آشکار میسازد و از نزدیکی و دوری محیط یا حالت بهشتی سخن میگوید:
شعراء 90 (26:90) و 91- «وَأُزْلِفَتِ الْجَنَّهُ لِلْمُتَّقِینَ وَبُرِّزَتِ الْجَحِیمُ لِلْغَاوِینَ» ؛ ق 31 (50:31) - «وَأُزْلِفَتِ الْجَنَّهُ لِلْمُتَّقِینَ غَیْرَ بَعِیدٍ».