9 - «زوج» [جفت و جور] شدن، با «جمع» شدن و «قرین» گشتن با نفوس دیگر تفاوت دارد. در این آیه سخن از زوج شدن خود نفوس است. در مثالی نسبی و دنیایی، در پایان تحصیلات دانشگاهی هر دانشجویی با مدرکی که می‌گیرد زوج می‌شود و اعتبار اجتماعی و شخصیت علمی برای استخدام پیدا می‌کند. پندارها، گفتارها، و کردارهای ما در زندگی دنیا نیز آثاری باقی در روح و روان ما پدید می‌آورد که پس از مرگ و تجزیه عناصر وجودمان در خاک، در روزی که وعده داده شده، اطلاعات ذخیره شده ملکات و صفات نیک و بد ما در حافظه‌های ذرّه‌ای ظاهر و بارز و با نفس هر کسی زوج [جفت و جور] می‌گردد، همچنان که دانه زیر خاک در بهاران تجدید حیات می‌کند. در دنیا همه آدمیان درکنار هم زندگی می‌کنند ولی در قیامت صف‌ها متمایز و متفرّق می‌شوند: یس 59 (36:59) - «وَامْتَازُوا الْیَوْمَ أَیُّهَا الْمُجْرِمُونَ» ؛ روم 14 (30:14) - «وَیَوْمَ تَقُومُ السَّاعَهُ یَوْمَئِذٍ یَتَفَرَّقُونَ».