10 - «مَوْؤُودَهُ»، اسم مفعول از ریشه وَئَد، به دختر زنده به گور شده، و از ریشه وَئِدَ به هر کسی زیر فشار و بار سنگین باشد گفته می‌شود. به نظر مرحوم طالقانی در پرتوی از قرآن [تفسیر جزء 30 ص 177]:
«گویا از همه ستم‌زده‌ها، به «الْمَوْؤُودَهُ» تصریح و عنوان شده که نمونه‌ای است از کشتن و نابود کردن یک موجود زنده قابل و مستعد و بی‌گناهی که تازه چشم به دنیا گشوده و استعدادش ظاهر نگشته و کاری از وی سر نزده تا کشنده‌اش در جواب پرسش از این جنایت جواب و عذری داشته باشد. به این معنا هر موجود زنده و مستعدی که ظالمانه نابود شود، و هر استعداد زنده‌ای که خفه گردد، و هر حقی که از میان برود، موووده است و این معنای وسیع را روایات نیز تأیید می‌کند».