15 - «یَصْلَى» از «صَلَیَ»، ملازمت با عمل و یکی شدن با آن را می‌رساند. مثل گرم شدن با آتش «اصطلاء» [قصص 29 (28:29) ] که نفوذ گرما در بدن و نزدیکی و در معرض قرار گرفتن و جذب و انجذاب ارادی آن را نشان می‌دهد. از طرفی رباخواری [بقره 275 (2:275) ]، مال یتیم خوردن [نساء 10]، نانِ دین از دکان دنیا خوردن [بقره 174 (2:174) ، توبه 34 (9:34) و 35] به تعبیر قرآن، خوردن آتشی است که در آخرت شعله‌ور می‌شود و ستمکاران را در بر می‌گیرد. جمله «یَصْلَى النَّارَ الْکُبْرَى» گِرد آمدن اختیاری دنیاپرستان پیرامون اهداف و اعمالی را نشان می‌دهد که همچون گرد آمدن پیرامون آتش، با آن یکی و ملازم می‌شوند.