وَإِذَا الْبِحَارُ فُجِّرَتْ

و آنگاه که دریاها [با فرو ریختن سد و مانع کوهها] به هم بپیوندند.4

4 - در آیه 6 سوره تکویر (81:6) از افروخته و گداخته یا پُر شدن دریاها در روز قیامت حکایت می‌کند [وَإِذَا الْبِحَارُ سُجِّرَتْ]، و در این آیه بر شکافته شدن و به هم پیوستن دریاها، که مسلماً با: تغییرات بنیادی در پوسته جامد زمین، از ریشه کنده و غبار شدن کوهها و فوران توده‌های مذاب زیرین، دریاها نیز شکافته و درهم و تبخیر می‌شوند. فعل «فُجِّرَتْ» که به صیغه مجهول و در باب تفعیل آمده است، خبر از تشکیل وضعیتی جدید از دریاها می‌دهد. وقتی یک سونامیِ ناشی از لرزش مختصر کف دریا امواجی عظیم تا صدها کیلومتر دورتر ارسال و شهرهای ساحلی را تخریب می‌کند، مسلّم است وقتی زمین به لرزش نهایی خود برسد [إِذَا زُلْزِلَتِ الْأَرْضُ زِلْزَالَهَا] تمام خشکی‌های زمین را در می‌نوردد.