الَّذِي خَلَقَكَ فَسَوَّاكَ فَعَدَلَكَ
همان‌که تو را آفرید و به صورتی کامل آراست8 و تعادل [بین اعضایت] برقرار کرد.
8 - «سَوَّى» از «سَوَیَ» [برابر و یکسان کرد]، دلالت بر هماهنگی و مساوات میان اجزا و اعضاء آفریده‌ها و تنظیم حرکات و مناسبات آنها با یکدیگر می‌کند، همان طور که در تسویه حساب مالی، بدهکاری و بستانکاری برابر می‌شوند. اما فاء تفریع، در «فَسَوَّى»، پس از خلقت ذرّه اولیه را نشان می‌دهد. وزن فعل «فَسَوَّى» [با تشدید] نیز مفهوم تغییر و تحول تدریجی و رو به رشد و کمال خلقت را می‌رساند.