عَيْنًا يَشْرَبُ بِهَا الْمُقَرَّبُونَ

چشمه‌ای که مقرّبانِ [پروردگار] از آن می‌نوشند.23

23 - به تعبیر مرحوم طالقانی: «آن نوشیدن [یسقون]، یا آن مزاج برتر [تسنیم]، به سرچشمه‌ای می‌رسد، یا چشمه‌ای نمایان می‌گردد که مقرّبان خود، یا از آن، یا به سبب آن می‌نوشند. ابرار به دست دیگری و در ظرف در بسته و از رحیق ممزوج نوشانده شوند، مقرّبان از سرچشمه خالص خود می‌نوشند. این اوصاف و نشانی‌هایی است که آیات وحی از نعمت‌های سرشار و مشروبات بهشتی ابرار و مقرّبان، فراخور ذوق و درک و لغات ما خاک نشینان محجوب بیان کرده است. حقایق و صورت واقعی آنها آنگاه کشف شود که وجود خاکی ما متبدّل گردد و حجاب از میان برداشته شود».