وَإِذَا رَأَوْهُمْ قَالُوا إِنَّ هَـؤُلَاءِ لَضَالُّونَ

و چون آنها را می‌دیدند، [به یکدیگر] می‌گفتند اینها واقعاً گمراه [=آدم‌های عوضی و احمقی] هستند.27

27 - معنای «ضالون» گمراهان است، اما گمراهی اصطلاحی دینی است که در ارتباط با راه حق معنا می‌دهد. در جهان‌بینی مجرمان، گمراهی نسبت با معیارهای خودشان سنجیده می‌شود و با این معیار ارزشی، هر کس اهل هوا و هوس و لذات مادّی نباشد، عوضی، غیر عادی، بی عرضه، احمق، اُمُل و فناتیک شمرده می‌گردد. کما آنکه برادران خطاکار یوسف سوگند می‌خورند پدرشان حضرت یعقوب، که پس از سالیان دراز همچنان در فکر یوسف بود، در «ضلالت» همیشگی خود به سر می‌برد [قَالُوا تَاللهِ إِنَّکَ لَفِی ضَلالِکَ الْقَدِیمِ- یوسف آیه 95 (12:95) ]. آیات 8 (12:8) و 30 سوره یوسف (12:30) و نیز آیات 60 (6:60) و 74 انعام (6:74) ، 61 اعراف (7:61) ، 24 قمر (54:24) ، 47 یاسین (36:47) و 9 ملک (67:9) بر همین معنا دلالت دارند و تماماً ضلالت را از دید منکران بیان می‌کند.