فَلَا أُقْسِمُ بِالشَّفَقِ

پس سوگند نمی‌خورم به شفق.17

17 - شفق را روشنی ضعیف آمیخته به سرخی و زردی آسمان پس از غروب آفتاب گفته‌اند، اما از آنجایی که از 11 مورد کاربرد مشتقات شفق، تمامی آنها، به استثنای همین یک مورد، معنای بیم و خوف از وقوع مکروه دارد [مشفقین، مشفقون، اشفاق و…] چه بسا ارتباطی میان غروب، که آستانه تاریکی شب و خطرات آن است، با بیم و نگرانی وجود داشته باشد. همین است که نزدیک غروب دل آدمی به اصطلاح می‌گیرد و محزون می‌شود.