وَالْقَمَرِ إِذَا اتَّسَقَ
و به ماه، آنگاه که [نورش به تدریج] فراگیر شود.19
19 - معنای «وَسَقَ»، به گفته اهل لغت، جمع کردن و گردآوری چیزی متفرق است و «اتَّسَقَ»، پذیرش و قبول این فعل را میرساند. گویا چون نور ماه انعکاسی از نور خورشید و تابع آن است، به جای «مَا وَسَقَ ، «مَا اتَّسَقَ» در باب انفعال آمده است.