إِنَّ الَّذِينَ فَتَنُوا الْمُؤْمِنِينَ وَالْمُؤْمِنَاتِ ثُمَّ لَمْ يَتُوبُوا فَلَهُمْ عَذَابُ جَهَنَّمَ وَلَهُمْ عَذَابُ الْحَرِيقِ
مسلماً کسانی که مردان و زنان مؤمن را شکنجه دادند و پس از آن [نیز از این کار] توبه نکردند [=دست برنداشتند]، عذاب دوزخ [در انتظار] آنان است، و [به کیفر سوزاندن مؤمنین] برای آنان عذاب حریق [=آتش سوزان] خواهد بود.12
12 - اصطلاح «عَذَابَ الْحَرِیق» 5 بار در قرآن آمده است. در کلمه حریق [در باب فعیل] مفهوم شدّت وجود دارد. قرآن عذاب حریق را مستقل از عذاب جهنم ذکر کرده است. در آتش افکندن خداپرستان، شکنجه‌ای بوده که نمرودیان در حق ابراهیم، و روحانیون قرون وسطای مسیحیت علیه دگراندیشان اِعمال می‌کردند. بازتاب این جنایت همان عذاب حریقی است که دامن ظالمان را می‌گیرد.