19 - گویا این آیه اولین اشاره قرآن به تشکّل نظامی جبّاران است که مهمترین نماد تاریخی آن تشکیلات ارتش فرعون و قوم ثمود بوده است. تاریخ گذشته، سراسر تابلوی شکست جبّاران است و «حدیث» اضمحلال ارتش‌های سرکوبگر، دلیل آن نابودی «جنود فرعون و ثمود» که در زمان خود بزرگترین سلطه تاریخی را بر توده‌های محروم و مستضعف داشتند و تازیانه ستم آنها از گرده بردگان برداشته نمی‌شد. اما دریغ که سرپوش‌گذاران بر حقایق، واقعیت‌های تاریخ را تکذیب می‌نمایند...
اگر آنها مؤمنین را به آتش می‌کشند، خود گرفتار عذاب جهنم و عذاب «الحریق» خواهند گشت،
اگر آنها صاحب خشم و خروش‌اند، «بطش» پروردگار بس شدیدتر است «إِنَّ بَطْشَ رَبِّکَ لَشَدِیدٌ»،
اگر عرش حکومتی آنها بلند است، «عرش پروردگار» بلندتر است «ذُو الْعَرْشِ الْمَجِید»،
اگر فکر می‌کنند اراده آنها حاکم است، تنها خداوند است که آنچه بخواهد می‌کند «فَعَّالٌ لِمَا یُرِیدُ»،
اگر دست خود را مسلط بر جان و مال مردم می‌دانند، غافلند که خداوند از بالا بر آنها احاطه دارد «وَاللهُ مِنْ وَرَائِهِمْ مُحِیط»،
اگر می‌پندارند کیفر و مکافاتی در کار نیست، همان کس که آفریده، بار دیگر بازشان خواهد گرداند «إِنَّهُ هُوَ یُبْدِئُ وَیُعِید».