20 - «صُحُف» جمع صحیفه است و به آنچه مانند: صورت، سینی، یا ورقه صاف و گسترده که بر آن می‌نویسند، گفته می‌شود. از 9 باری که این کلمه در قرآن تکرار شده، 7 مورد آن ناظر به نوشته‌ها و کتابهایی است که به پیامبران پیشین داده شده است: صُحُف الاولی، صُحُفٍ مُکَرَّمه، صُحُفاً مُطَّهَرِه، صُحُفاً مُنَشَّره. نامه اعمال انسان نیز در آخرت صُحُف نامیده شده است. «وَإِذَا الصُّحُفُ نُشِرَتْ» [تکویر 10 (81:10) ].