9 - معنای ریشه‌ای «قَرَءَ»، جمع کردن و انضمام اجزاء چیزی به یکدیگر است، مثل قرائت نوشته و کتاب که حروف و کلمات در جمع شدن و به هم پیوستن برای خواننده معنا پیدا می‌کند. آفریده‌های خداوند در طبیعت نیز، که کتاب هستی به شمار می‌روند، همچون کتاب درسی باید خوانده و فهمیده شوند و آیات کتاب تکوین شاهد و مؤیّد آیات کتاب تشریع هستند. به گواهی تاریخ پیامبر مکرّم اسلام هرگز سواد خواندن و نوشتن نداشت، اما به زودی با بصیرت نافذش، به شهادت قرآن، خوانای بزرگترین آیات پروردگارش شد [نجم 18 (53:18) و آیات 11 تا 13].
نگار من که به مکتب نرفت و خط ننوشت
به غمزه مسئله آموز صد مدرس شد
درضمن به کار بردن ضمیر «نا» [در: سَنُقْرِؤُک]، دست اندرکاری همه فرشتگان و نیز روح پاک پیامبر را در خوانا شدن حضرتش به آیات خدا مطابق مشیّت او نشان می‌دهد. آن کس که ربوبیّت را شناخته و تسبیح مقام ربّ کرده باشد، خوانای حقایق می‌گردد.