فَذَكِّرْ إِن نَّفَعَتِ الذِّكْرَى
پس [به مردم حقایق] را یادآور شو، که یادآوری سودمند است.12
12 - پیامبری که خوانای «ربوبیّت» آفریدگار عالم شده، اینک باید حقایقی را که به برکت وحی دریافت کرده است به مردم ابلاغ نماید و به آنها تذکر دهد. معنای «ذکر»، «حفظ شئ‌ٍ» است. ذکر در برابر نسیان یعنی فراموشی است. این واژه عمدتاً در حفظ حقیقت و نگهداری آن در قلب و زبان به کار می‌رود. اما تذکر، مفهوم بیدار باش و آگاهی‌بخشی دارد تا خفتگان بیدار و هشیار گردند.