16 - «زَرَابِیُّ» جمع زربیه، به فرش فاخر گفته می‌شود و نکره آمدن آن دلالت بر غیرعادی و نامتعارف بودن آن می‌کند که بر سبیل تشبیه و استعاره بیان شده است. «مَبْثُوثَهٌ» از ریشه بَثَّ [پراکندن و منتشر کردن] گسترده بودن چنان فرشهای فاخر و فراتر از فکر دنیایی را می‌رساند. این اصطلاح آشنایی است که «هرکس باید به اندازه گلیمش پای خود دراز کند!» اما گلیم اهل ایمان و عمل صالح، هم فاخر است و هم گسترده و بی‌کران که نمادی است از قلمرو و میدان عمل آنان در آینده. مشخصات و عطف‌های سه‌گانه: أَکْوَابٌ مَّوْضُوعَهٌ، نَمَارِقُ مَصْفُوفَهٌ، زَرَابِیُّ مَبْثُوثَهٌ که برخلاف آیه قبل بدون «فیها» آمده است، پیوستگی این نعمات را با دو نشانه اصلی «عَیْنٌ جَارِیَهٌ» و «سُرُرٌ مَّرْفُوعَهٌ» می‌رساند.