7 - به گفته مرحوم طالقانی: «تَصْلَى [فعل معلوم] دلالت بر این دارد که [آنها] به اختیار و تشخیص خود، آتشی بر می‌افروزند و در آن درمی‌آیند. و [اما] از «تُسْقَى» [فعل مجهول] چنین برمی‌آید که آنان بدون اختیار از آن آب جوشان آشامانده می‌شوند. چنانکه هر کفرپیشه گناهکار نخست با اختیار و کوشش خود به سوی کفر و گناه می‌رود و با اصرار و تکرار اندیشه و کار خود، هیمه دوزخ را فراهم می‌سازد، یا خود هیمه آن می‌شود، آنگاه محکوم محصول و کوشش خود می‌گردد، سپس از غاشیه‌های کفر... و از سرچشمه‌های غرایز بی‌بند و انفجار شهوات و کینه‌ها و عقده‌ها سیلاب گدازنده‌ای می‌جوشد که به جای تسکین آلام... ریشه‌های استعدادها و مواهب انسانی را می‌سوزاند». [پرتوی از قرآن تفسیر سوره غاشیه صفحه 30].