وُجُوهٌ يَوْمَئِذٍ نَّاعِمَةٌ

[و] چهره‌هایی در آن روز با طراوت و شاداب‌اند.9

9 - «وُجُوهٌ نَّاعِمَهٌ» در این آیه را می‌توان با «وُجُوهٌ خَاشِعَهٌ» در آیه 3 مقایسه کرد و معنای ناعِمَهٌ را، که مقابل پژمردگی و افسردگی است، بهتر درک کرد. ناعِمَهٌ صفت لازم است و چنین می‌نماید که نعمت از چنان وجوه [اهداف و رویکردها] برمی‌آید و ملازم آن است [برخلاف ملازمت نقمت و نار با اعمال دوزخیان]، اگر عارضی و از بیرون بود، در این صورت متنعّم به آن بودند یا در آن نعمت به سر می‌بردند.