39- خیانت به خدا، تحریف کتاب او یا نادیده گرفتن فرامین آنست و خیانت به رسول، نافرمانی از رهبری جامعه و پیمودن راه تفرقه و اختلاف می‌باشد. اما منظور از «امانات» چیست که از خیانت در آن هشدار داده است؟ آیا همان سپرده‌های مادی از قبیل پول و کالاست که نزد کسی به امانت سپرده می‌شود، یا فراتر از آن، «حقوق مردم» ومسئولیت‌هائی را هم که به عهده افراد گذاشته می‌شود شامل می‌شود؟ از پیامبر اسلام نقل شده که: «هرکس شخصی را به مسئولیتی بگمارد در حالی که می‌داند در میان مسلمانان شایسته‌تر از او وجود دارد، به خدا و رسول و مومنین خیانت کرده است.» علاوه بر آن، خداوند فرمان داده است امانات را به اهلش [ شایسته و متخصص آن] بسپارید و هرگاه میان مردم حکم [یا حکومت] کردید، به عدالت رفتار کنید[نساء58 (4:58) ]. با توجه به شأن نزول و سیاق آیات به نظر می‌رسد خیانت در امانات، در ارتباط با بار مسئولیتی است که بر دوش مؤمنین قرار داشته و اختلاف و تنازع در آن خیانت محسوب می‌شود [والله اعلم]. شگفت آنکه قرآن موهبت «اختیار» را هم «امانتی» بر عهده انسان نامیده است [إِنَّا عَرَضْنَا الْأَمَانَهَ عَلَى السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ وَالْجِبَالِ...- احزاب 72 (33:72) ]. قرآن دو بار بر رعایت «عهد و امانت» تأکید کرده است: [وَالَّذِینَ هُمْ لِأَمَانَاتِهِمْ وَعَهْدِهِمْ رَاعُونَ- مؤمنون 8 (23:8) و معارج 32 (70:32) ]. پس سخن از تعهدات و امین بودن بر آن است.