40- «فرقان» مصدر «فرق» [جدائی]، محک و معیاری است که با آن فرق میان حق و باطل معلوم می‌شود، یعنی همان شناخت و قوه تمیز و تشخیص. قرآن جنگ بدر را نیز که خط کشی قاطعی میان مؤمنین و مشرکین [حق و باطل] بود، «یوم‌الفرقان» [روز جدا شدن] نامیده است [انفال 41 (8:41) ]. کتابی که خدا بر پیامبر اسلام نازل کرده، به اعتبار نقش محک و معیار داشتنش، در کنار نقش هدایتی عام و خاص آن، فرقان نامیده شده است: هُدًى لِلنَّاسِ وَبَیِّنَاتٍ مِنَ الْهُدَى وَالْفُرْقَانِ [بقره 185 (2:185) ]. علاوه بر آن، تورات نیز برای اهل کتاب فرقان محسوب شده است [بقره 53 (2:53) ، آل‌عمران 4 (3:4) و انبیاء 48 (21:48) ].

41- فضل خدا همان فزون بخشی‌ها و عنایت‌های بی‌کران اوست که به تناسب شایستگی به بندگان عطا می‌کند.