وَمَا لَهُمْ أَلَّا يُعَذِّبَهُمُ اللَّهُ وَهُمْ يَصُدُّونَ عَنِ الْمَسْجِدِ الْحَرَامِ وَمَا كَانُوا أَوْلِيَاءَهُ إِنْ أَوْلِيَاؤُهُ إِلَّا الْمُتَّقُونَ وَلَكِنَّ أَكْثَرَهُمْ لَا يَعْلَمُونَ
و حال که [به جای استغفار و تغییر رویه، مردم را] از مسجدالحرام باز می‌دارند، چرا خدا عذابشان نکند؟ و آنها [برخلاف ادعایشان] متولیان [=اداره کنندگان؛ دلسوز و باورمندی برای] آن نیستند؛ متولیان [شایسته و برحق] مسجدالحرام، جز پرهیزکاران نیستند 46 اما بیشتر آنها نمی‌دانند [که تولیّت چنان مکانی صلاحیت معنوی می‌خواهد].
46- این سؤال همچنان مطرح است که متولیان امروزی مسجدالحرام، که خود را «خادمین الحرمین الشریفین» می‌شمرند، آیا شایستگی متولی بودن این مکان را دارند، یا باید اداره این مساجد به شورائی متشکل از نمایندگان همه کشورهای اسلامی، متناسب با جمعیت آنان سپرده شود!؟ اما هشدار این آیه بیش از اداره مسجدالحرام است؛ مدیران و متولیان هر مسجدی باید برخوردار از خصلت تقوی باشند، وگرنه مسجد را تبدیل به پایگاه شرک و خرافات خواهند کرد!