وَمَا كَانَ صَلَاتُهُمْ عِندَ الْبَيْتِ إِلَّا مُكَاءً وَتَصْدِيَةً فَذُوقُوا الْعَذَابَ بِمَا كُنتُمْ تَكْفُرُونَ
نماز آنان نزد بیت [=آداب دینی و نحوه رویکردشان به خدا در مسجدالحرام] جز سوت کشیدن و کف زدنی بیش نیست [=تشریفاتی خالی از ذکر و آگاهی]؛47 پس [در قیامت به آنها گفته می‌شود] به سزای آنچه یکسره انکار می‌کردید عذاب [=کیفر اعمالتان] را بچشید.
47- آیا بسیاری ازآداب و تشریفات مفصلی که عمدتاً در دوران صفویه از مسیحیت قرون وسطی برگرفته شده و در عزاداری‌ها اجرا می‌شود، همچون سنج زدن وعلم و کتل و خودآزاری با قمه و زنجیر، تفاوت زیادی با نماز بی‌محتوای مشرکین در مسجدالحرام دارد؟ آیا قالب‌های تهی شده از محتوی می‌توانند ملتی را با روش و منش منادیان حقیقت از اهل بیت مطهر پیامبر آشنا سازد؟