فَإِمَّا تَثْقَفَنَّهُمْ فِي الْحَرْبِ فَشَرِّدْ بِهِم مَّنْ خَلْفَهُمْ لَعَلَّهُمْ يَذَّكَّرُونَ
پس [با موضع محاربهای که اتخاذ کردهاند] اگر در جنگ [به چابکی و مهارت] بر آنان دست یافتی،82 پس [با برخورد قاطعانه با صفوف مقدم دشمن، نیروهای] پشت سر آنها را پراکنده ساز [=فراری ده]،83 باشد به خود آیند [=پند گیرند].
82- «ثقفوا» از ریشه «ثَقَفَ»، به گفته مرحوم طالقانی [پرتوی از قرآن- ج1 ص28] مرادف با وجد تموهم [یافتن آنها] نیست، ثقافت، دستیابی و چیره شدن با آزمودگی است که وصف ضمنی فاعل یا مفعول میباشد. آنان را هر جا و هر زمان که... موضع و پایگاه گرفتهاند دستگیر کنید. در واژه ثقافت، مفهوم زیرکی، مهارت و کارآزمودگی وجود دارد.
83- در «فَشَرِّدْ بِهِم» نوعی طرد و دفع و پراکنده ساختنی که دشمن را تار و مار سازد نهفته است.