8- استغاثه [در باب استفعال] طلب «غیث» [باران] است. اما برای باران کلمات مختلفی مثل: ماء، مَطَر، وابل، صیب، وَدْق، و طَل در قرآن آمده است. غیث به باران رحمتی گفته می‌شود که تشنه کامان کویر درصحاری خشک و تفتیده در طلب آنند. بنابراین مفهوم نجات از خشکسالی یا بلاء و مصیبت دراین کلمه بر کلمات مشابه غلبه دارد و به همین دلیل خدا را در دعا «غیاث المستغیثین» [باران سیراب کننده تشنگان- فریادرس گرفتاران] می‌خوانند.

9- معنای «اجابت»، رفع موانع برای رسیدن به حاجات است. در زبان عربی به جهانگرد «جوّاب» می‌گویند که با طی طریق مانع مسافت را برمی‌دارد. مانع ما نیز برای اجابت دعا، خودمان هستیم، پس با دور شدن از خودخواهی‌ها مانع از بین می‌رود و به خواسته‌های خدائی خود می‌رسیم. به همین دلیل دعاهای به ظاهر غیر ممکن پیامبران اجابت شده است. ر.ک. به مقاله «اجابت دعا» در سه قسمت از همین قلم.

10- در آیات 123 تا 127 سوره آل‌عمران (3:123) نیز که به تجربه نبرد بدر پرداخته، به ارقام سه هزار و حتی پنج هزار نیروهای امداد غیبی اشاره کرده است که گویا هر کدام به مرتبه یا مرحله‌ای از این امداد اشاره دارد. «مُرْدِفِینَ» از ریشه «رَدَفَ»، از پی هم آمدنی است که هر کدام دیگری را در پشت خود دارد و همچون سلسله مراتب یک پدیده به دنبال هم هستند.