أَوْ مِسْكِينًا ذَا مَتْرَبَةٍ

یا درمانده‌ای زمین‌گیر13 [=پیران یا بیماران از کار افتاده].

13 - «مِسْکِینَ» از ریشه سَکَنَ، دلالت بر بی‌تحرکی ناشی از کهولت یا بیماری می‌کند، فقیر و بی‌نوا بودن نیز شخص را خانه‌نشین و به اصطلاح زمین‌گیر می‌سازد.