12 - شقاوت مقابل سعادت، و شقی مقابل سعید است. مساعدت یاری کردن است و به بازو چون یاور آدمی است «ساعد» می‌گویند. در جهت مقابل، شقاوت بی‌بهره بودن از یاری است. فعل مضارع «یَصْلیٰ» ملازم شدن چنان سرنوشت، و نکره آمدن «نَاراً»، ناشناخته و عظیم بودن آن را، که ماهیتی غیر از آتش متعارف دنیا دارد و از دلها سر می‌زند و طلوع می‌کند، نشان می‌دهد [همزه 7 (104:7) ].