وَكَذَّبَ بِالْحُسْنَى
و بهترین [گفتار و کردار یا دعوت به حق] را تکذیب نماید،6
6 - متضاد بودن تکذیب با تصدیق، و بخل با عطا، بدیهی است، آنچه سؤال برانگیز است، تقابل استغنی با تقوی می‌باشد؛ تقوی ترمز نفس در ارتکاب زشتی‌ها و مهار آن در منکرات است، اما آن که بُخل می‌ورزد و نیکویی را تکذیب می‌کند، از فرط تکبّر و تفرعن، احساس استغنا و بی‌نیازی از خویشتن‌داری [تقوا] می‌کند. او دیگران را مؤظف به رعایت حقوق و حرمت خود می‌داند، نه خود را در برابر آنها.