7 - هدایت و ضلالت اموری نسبی‌اند. هرچند پیامبر مکرم اسلام در صداقت و امانت و حُسن خلق شهره شهر و دیار خود بود، اما به بیان قرآن، پیش از نزول وحی از غافلین نسبت به تجربه انبیاء پیشین بود «...وَإِنْ کُنْتَ مِنْ قَبْلِهِ لَمِنَ الْغَافِلِینَ» [یوسف 3 (10:3) ] و خبری از کتب دینی و ایمان نداشت. «...مَا کُنْتَ تَدْرِی مَا الْکِتَابُ وَلاَ الْإِیمَانُ...» [شوری 52 (42:52) ]. هرچند برخی مفسرین، این اشاره را ناظر به گُم شدن پیامبر در دوران کودکی در کوچه بازارهای مکه یا صحرا دانسته‌اند که بسیار بعید به نظر می‌رسد.