الَّذِي أَنقَضَ ظَهْرَكَ

همان [بار یتیمی و فقر] که داشت پُشتت را می‌شکست.4

4 - چه باری سخت‌تر از درافتادن یک تنه با باورهای قومی جاهل، متعصّب، مغرور، معاند و مشرک، و تلاش برای برادری، برابری و برتر آوردن قبایلی که به قتل و غارت خو گرفته بودند، پیرامون محور توحید وجود دارد؟
مفهوم «وَوَضَعْنَا عَنکَ وِزْرَکَ» را از نقشی که پیامبر در برابر مردم داشت می‌توان دریافت: «الَّذِینَ یَتَّبِعُونَ الرَّسُولَ النَّبِیَّ الْأُمِّیَّ... وَیَضَعُ عَنْهُمْ إِصْرَهُمْ وَالْأَغْلالَ الَّتِی کَانَتْ عَلَیْهِمْ...»[اعراف 157 (7:157) ]. البته پیامبری که پاکترین و پارساترین خلق خدا بود وزر و وبالی نداشت، اما با توجه به بار سنگین رسالت و نسبی بودن «وزر»، به‌خصوص انتظاراتی که پروردگار از برگزیده‌ترین خلقِ خود داشت، معنای آیه «وَوَضَعْنَا عَنکَ وِزْرَکَ الَّذِی أَنقَضَ ظَهْرَکَ» بهتر فهمیده می‌شود.