7 - «فَانصَبْ» از ریشه «نَصْب» [رنج دادن و رنج دیدن]، در باب اِفعال، به مصاف سختی رفتن و رنج و زحمت کشیدن برای مقصودی مطلوب است، استواری و ثباتی همچون کوه. در قرآن نیز کلمه نصب به همین معنا آمده است: « أَفَلا یَنْظُرُونَ... وَإِلَى الْجِبَالِ کَیْفَ نُصِبَتْ» [غاشیه 19 (88:19) ]. «نصیب» هر شخص نیز سهم و بهره‌ای است که معمولا از رنج و زحمت خود یا نزدیکان حاصل می‌شود [مثل مُزد کار یا نصیب ارث].