2 - ‏و اما سوگند سوم به «طُورِ سِینِین»؛ گویا «طور» نام کوهی مشخص و «سینا» [سینین] دامنه یا دشت مقابل آن بوده است. این منطقه نه تنها درخت محکم و مقاوم زیتون را پرورش می‌دهد [وَشَجَرَهً تَخْرُجُ مِنْ طُورِ سَیْنَاءَ...]، بلکه انسان قوام یافته‌ای در دامنه آن به مقام تقرّب به خدا نایل شد که پس از هشت سال چوپانی گوسفندهای شعیب(ع) در دل این کوه و صحرا زندگی در متن سختی‌ها و محرومیت‌های منطقه، هنگامی که پس از گذراندن دوران چوپانی و کار دشوار، به همراه همسر خود رهسپار زندگی مستقلی شد، ازجانب راست [برکت و خجستگی] کوه طور مخاطب ندای الهی قرار گرفت: «وَنَادَیْنَاهُ مِنْ جَانِبِ الطُّورِ الْأَیْمَنِ وَقَرَّبْنَاهُ نَجِیًّا» [مریم 52 (19:52) ]، «فَلَمَّا قَضَىٰ مُوسَى الْأَجَلَ وَسَارَ بِأَهْلِهِ آنَسَ مِنْ جَانِبِ الطُّورِ نَارًا... [قصص 29 (28:29) ]، «وَمَا کُنْتَ بِجَانِبِ الطُّورِ إِذْ نَادَیْنَا...» [قصص 46 (28:46) ].
‏به این ترتیب این کوه طور و دامنه آن شاهد قوام یافتن قابلیت‌های انسانی مستعد و متّقی گردید که مخاطب مستقیم کلام الهی و دریافت کننده شریعتی کامل برای بشریت آن دوران گشت.